ยุบวงไหมแม่นกน้อย ตอบแล้วหลัง สูญเสียผู้ก่อตั้ง

[Jessicas]

หลังจากที่แวดวงหมอลำสูญเสีย พ่อหลอด ผัวของ แม่ นกน้อย อุไรพร ผู้จัดตั้งวงดนตรีหมอลำมีชื่อเสียงอิสาน ในวัย 71 ปี ตอนวันที่ 12 เดือนเมษายน ก่อนหน้านี้ ณ บ้านตองห้า บ้านพักเสียงอิสาน จังหวัดอุดรธานี หลังจากป่วยไข้หลายโรครุมเร้า

ล่าสุด "แม่นกน้อย" ได้ออกมาเปิดใจในรายการโต๊ะหนูแหม่ม กับพิธีกรตัวแม่ หนูแหม่ม สุริวิภา ถึงการสูญเสียครั้งนี้ของแผนกเสียงอิสาน และก็วงจะไปต่อยังไง เดินหน้าหรือจำเป็นต้องหยุดเอาไว้เพียงเท่านี้ในวันที่ไม่มีเสาหลักแล้ว
เมื่อสูญเสียเสาหลัก วงจะยังไปต่อยังยังไง?

ตอนนี้วงยังเดินอยู่ ถ้าหากพวกเรามีภารกิจพิเศษทราบดีว่าจะดูแลที่วง ซึ่งเราก็กลับมาเล่นการแสดงดนตรีเหมือนเดิม ในความรู้สึกของพวกเราหลังจากที่ห่างหายไปแวะเวียนเลิศพ่อ ซึ่งบางการแสดงดนตรีก็ไม่ได้ไป ยังไม่เคยชินกับพวกเราแต่ของผู้ชมที่มองเรา แต่ว่าพวกเราก็รู้ว่าแววตาของเขาด้วยพลังศรัทธาที่มองดูเรา ทุกคนก็เข้ามาให้กำลังใจภายหลังที่ออกไปหน้าเวที เราก็รู้สึกเวิ้งว้างมากมายในวันที่ไม่มีป๋า

อยู่ร่วมกันมากี่ปี?

ตลอด 48 ปีที่อยู่ด้วยกันมาก็เท่าอายุวงเสียงอิสาน

ป๊ะป๋าป่วยไข้เป็นอะไร?

ก็ไม่สบายจากที่เราเห็นตามข่าว เป็นมาเป็นเวลายาวนานมาก และล่าสุดโรคเบาหวานความดัน ซึ่งก็ดูแลตัวเองหาแพทย์ดังที่แพทย์นัด แต่บิดาซุกซนเพราะเหตุว่าหมอนัดไม่ค่อยจะไป แต่ว่ายาที่คุณหมอให้มาเค้าก็จะซ่อนไว้และซื้อกินเอง ไม่ยินยอมไปให้หมอตรวจ แต่ว่าพอยาหมดก็เอายาตัวอย่างไปซื้อมากินเอง โดยไม่มีกลับไปเช็กสุขภาพตนเองว่าความดันเป็นอย่างไร เบาหวานเป็นอย่างไร วันนั้นอาการที่เขาเป็นพวกเราเริ่มจิตตกไม่ไหว แล้วทีนี้คือท้องเดินอย่างแรงไม่หาย แม้กระนั้นเขาก็ใจแข็งไม่ต้องการที่จะไปหา พวกเราก็ติดต่อทางโรงหมอให้รถโรงพยาบาลมารับเค้าเลย แต่ว่าท่านก็ยังซุกซนไม่ยินยอมไปแบบเหนื่อย เค้าก็ยังพูดว่าผู้ใดกันสั่ง ผมไม่ไปนะบิดาไม่ไปนะ ยังมาว่าแม่อีกคือเค้าใจแข็งสุดๆซึ่งแผลที่เท้าเนื้อก็เริ่มดำขึ้นมาเรื่อยๆแล้วหลังจากนั้นก็สังเกตว่ามันไม่ปกติ เขาก็ยังมาบอกว่าตัดก็ตัดที่บ้านได้ คือไม่ต้องการที่จะไปโรงหมอ

ท่านได้กำชับอะไรไหม?

เป็นท่านติดโรคในกระแสเลือด ติดเชื้อในปอด ตอน 3 วันก่อนจากไปก็ยังคุยกันได้ ก็ยังเข้าใจ จะอ้อนพวกเราตลอดไม่ต้องการให้เราไปคอนเสิร์ต
ตลอด 48 ปี เริ่มต้นไปพบกันได้ยังไง?

ก่อนหน้าท่านเป็นโฆษกและก็พวกเราเป็นนักร้องก็ได้ทำงานด้วยกัน พวกเราก็มาจากจังหวัดศรีสะเกษมาตัวผู้เดียว ด้วยคำสบประมาทว่าเราจะไปได้ซักกี่น้ำ ซึ่งคุณพ่อก็พูดว่าไม่เป็นไรสักครู่ผมจะดูแลดูใจกันมา ซึ่งมาเป็นภาควิชาเสียงอิสานตอนแรกก็ตั้งเป็นวงดนตรีของ นกน้อย อุไรพร ซึ่งเราก็มาเปลี่ยนแปลงตั้งวงหมอลำเล่นกระทั่งถึงแจ้งเลย ซึ่งขณะนั้นป๊ะป๋าก็วางหมากให้พวกเรา แล้วเราจำต้องเดินตามมาของเขา เพราะเหตุว่าพวกเราก็ทำอะไรไม่เป็นเลยพวกเราจะต้องฝึกฝนรำ เพื่อจะได้เป็นตัวเอกของวงเราถึงจะสามารถปกครองคนอื่นๆได้ รวมทั้งการดำเนินชีวิตก็กระเสือกกระสนตลอด กระทั่งม่าม้าของเรามาเลิศท่านก็กล่าวว่าจ่ายยังไงถ้าไม่รอดจะเอาลูกของพวกเรากลับบ้านแล้วนะ ซึ่งป๊ะป๋าก็กล่าวว่าผมต้องการมีทุนสักตั้งหนึ่ง รวมทั้งในตอนนั้นเอานาไปเข้าธนาคารและได้มา 300,000 ได้มาเป็นทุนสำหรับการสร้างภาควิชาเสียงอิสาน ซึ่งมีเสียงตอบรับที่ดี แต่อุปสรรคก็เยอะมากเช่นเดียวกัน เนื่องจากเราเป็นหัวหน้าผู้หญิง เซนส์ก็มีทุกครั้งมบางบุคคลที่ไม่เปิดใจเห็นด้วยเราเนื่องจากพวกเราเป็นผู้หญิง บางบุคคลเป็นเค้าไม่เอาเลยซึ่งป๋าก็ไม่ยุ่งเค้าก็บอกให้พวกเราเคลียร์เอง ถ้าหากคุณมีแข็งแกร่งควรทำลงได้ยังไง ซึ่งพวกเราก็แบ่งหน้าที่กันเลย

แม้กระนั้นก็พิสูจน์ตนเองทำให้เสียงอิสานเป็นตำนานได้?

ที่ป๊ะป๋าไม่ยอมขึ้นเวที เนื่องจากเค้าเป็นคนประหม่ามากมายเค้ารังเกียจออกสื่อแต่อาจจะมีบ้าง ซึ่งวันไหนที่ลูกในทีมมีปัญหา เขาก็ออกไปหน้าเวทีเพื่อเซอร์ไพรส์สำหรับการแก้ไขปัญหา ซึ่งวันไหนที่พ่อขึ้นเป็นเป็นภาพที่หาดูยากมาก เด็กทุกคนก็จะกลัวป๊ะป๋าเพราะว่าเขาเป็นคนเสียงดัง

วันนี้ที่ไม่มีป๊ะป๋าแล้วเรารู้สึกอย่างไร?

ก็รู้สึกว่าคว้างเคว้งมากมาย และไม่ต้องการใช้คำว่าพลาดเลย เนื่องจากป๊ะป๋าไม่ได้อยากต้องการรักษาตัวเอง เพราะว่าท่านกลัวเป็นภาระหน้าที่ของแม่ ซึ่งพวกเราก็ไปบนไหนก็ได้ให้ท่านพ่อกลับมาแข็งแรงได้ แต่ว่าการที่จะบนเขาต้องกระทำรักษาเหมือนกัน พอเข้าวันที่ 5 เมษายน เขาก็ขอเราว่าเสียงอิสานไม่มี นกน้อย อุไรพร มิได้นะ ควรจะมี ซึ่งเขาก็สั่งเสียให้พวกเราไม่ให้ทิ้งวงเสียงอิสาน แล้วก็จะต้องสืบต่อให้ได้ด้วยหัวใจที่แข็งแรงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆทุกวี่วันๆ.

ข่าวบันเทิง
ขอบคุณข้อมูลจาก https://freelydays.com/13913/